της Χριστίνας Μιχέλη – Ζερβουδάκη*
Απέχω χρόνια τώρα παριστάνοντας ότι συμμετέχω. Απέχω από την πολιτική ζωή του τόπου, διαφωνώντας σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες με την εκάστοτε στρατηγική που χαράζουν οι εκλεγμένες κυβερνήσεις μας.
Απέχω από την προσπάθεια κοινωνικών ομάδων να βελτιώσουν την ποιότητα της καθημερινότητάς μας, γκρινιάζοντας πως η δράσεις τους δεν έχουν αποτελεσματικότητα.
Απέχω από πρωτοβουλίες και αποφάσεις για να μην χρειαστεί να αναλάβω καμία ευθύνη γι αυτά που ζούμε. Απέχω από την ανάληψη δράσης προς οποιαδήποτε κατεύθυνση για να σταματήσει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας μας.
Απέχω από τη διαδικασία να βάλω το μυαλό μου να λειτουργήσει και να αναρωτηθώ.
Τι σημαίνουν τα αρχικά ΤΑΙΠΕΔ; Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Ελληνικού Δημοσίου. Σχήμα οξύμωρο.
Πως γίνεται να ανήκει κάτι στο δημόσιο, εξ ορισμού δηλαδή σε όλους μας, ταυτόχρονα δε να είναι ιδιωτικό, και να το πουλάνε κάποιοι από εμάς;
Πως μεγάλωσα με την πεποίθηση ότι το νερό που πίνουμε, ο αέρας που αναπνέουμε, η θάλασσα που κολυμπάμε είναι για όλους και τώρα ανατρέπονται τα αυτονόητα;
Πως μπορεί το νερό, μέσω ιδιωτικοποίησης των δημόσιων εταιριών ύδρευσης – με το πρόσχημα ότι οι εταιρίες αυτές έχουν παθητικό – να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης και κέρδους κάποιων ιδιωτών;
Όταν δηλαδή δεν θα έχεις να πληρώσεις το νερό που πίνεις, θα σου το κόβουν, όπως το τηλέφωνο;
Ως νομικός, αλλά και ως παθούσα, γνωρίζω πολύ καλά ότι αν κληρονομήσεις εξ αδιαιρέτου ένα ακίνητο, προκειμένου να το εκποιήσεις χρειάζεσαι τη σύμφωνη γνώμη όλων των συγκληρονόμων, όσοι και να είναι αυτοί.
Δεν έχει σημασία αν τους γνωρίζεις, αν ζούνε στην χώρα ή στο εξωτερικό, αν είναι άφαντοι ή πεθαμένοι (υπεισέρχονται οι δικοί τους κληρονόμοι). Πρέπει να συναινούν όλοι και αν υπάρχουν έστω και ένας, ο οποίος δεν συμφωνεί, θα πρέπει οι υπόλοιποι να απευθυνθούν στο δικαστή, για ν’ αποφασίσει ο τελευταίος, σταθμίζοντας τα αντικρουόμενα συμφέροντα αν θα καταδικάσει τον διαφωνούντα σε συμφωνία. Έτσι λειτουργούν οι θεσμοί στην αστική δημοκρατία.
Δεν θέλω να επεκταθώ στο αν το συγκεκριμένο πολίτευμα (Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία) είναι το καλύτερο που υπάρχει, είναι θέμα άλλης συζήτησης, πάντως, αυτό έχουμε. Μέσα στο υπάρχον σύστημα λοιπόν, εγώ διαφωνώ.
Διαφωνώ με την πώληση του camping Αγίας Τριάδας του Δήμου Θερμαϊκού, μιας περιοχής με εξαιρετική φυσική ομορφιά, στην οποία το πολεοδομικό σχέδιο του Δήμου προβλέπει την δημιουργία δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου, αν παραμείνει δημόσιο.
Αν το πάρουν ιδιώτες μπορεί να γίνει πάρκινγκ, γήπεδο γκολφ για VIP’S ή άλλα δήθεν αναπτυξιακά.
Διαφωνώ με την πώληση της ΕΥΑΘ (Εταιρία Ύδρευσης Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης), κατ’ επέκταση δε του κοινωνικού αγαθού που λέγεται νερό, το οποίο μέχρι σήμερα διαχειρίζεται το ελληνικό δημόσιο κι ακόμα δεν έχουμε πει το «νερό, νεράκι».
Διαφωνώ με την πώληση μέσω ΤΑΙΠΕΔ της έκτασης του πρώην αεροδρομίου και των βάσεων του Ελληνικού σε όμιλο συμφερόντων Λάτση.
Διαφωνώ με τη λογική η δημόσια περιουσία πρέπει να εκποιηθεί για να ξεπληρώσουμε το χρέος, το οποίο δημιουργήθηκε εν αγνοία μας.
Συμφωνώ με την παροιμία «εκεί που μας χρωστούσανε μας πήραν και το βόδι».
Θεωρώ ότι η δημόσια περιουσία πρέπει να διατίθεται για τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου. Είμαι βέβαιη ότι μαζί με μένα διαφωνούν και συμφωνούν στα παραπάνω πολλοί, ίσως οι περισσότεροι, αλλά κι αυτοί χρόνια απέχουν. Αποφάσισα λοιπόν να σταματήσω την αποχή.
Συμμετέχω στηρίζοντας ένα ψηφοδέλτιο του τόπου όπου κατοικώ.
Το ψηφοδέλτιο μιας ανεξάρτητης πρωτοβουλίας με το όνομα «Θερμαϊκός. Συμπολιτεία Αλληλεγγύης και Ανατροπής».
Συμμετέχω αναλαμβάνοντας την ευθύνη να πάρω πρωτοβουλίες, σε θεσμικά πλαίσια και κοινωνικές δράσεις. Να στηρίξω επιλογές ή να αντισταθώ σε αποφάσεις που αφορούν εμένα, τα παιδιά μου, άλλους και τα δικά τους παιδιά.
Συμμετέχω και σας ζητάω να συμμετέχετε κι εσείς. Μην αφήνετε άλλους ν’ αποφασίζουν για εσάς, ερήμην, αναθέτοντας κάθε τέσσερα χρόνια την τύχη σας.
Να είστε εκεί. μαζί με αυτούς που επιλέγετε να σας εκπροσωπήσουν, ελέγχοντάς τους, αναλαμβάνοντας προσωπικά την ευθύνη να εκφράζετε την άποψη και τις ιδέες σας, διεκδικώντας τα αυτονόητα, στηρίζοντας εκείνες τις δράσεις οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν στην άρση των αδιεξόδων.
Συμμετέχετε στη ζωή σας…
*Η Χριστίνα Μιχέλη – Ζερβουδάκη είναι δικηγόρος, μέλος της «Συμπολιτείας» και υποψήφια δημοτική σύμβουλος στο δήμο μας, με τον συνδυασμό «Θερμαϊκός–Συμπολιτεία Αλληλεγγύης και Ανατροπής»
