του Παναγιώτη Ερμείδη
Με έκπληξη ακούσαμε στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβούλιου τον Δήμαρχο Θερμαϊκού κ.Μαυρομάτη να φωνάζει περί ενότητας και να εγκαλεί τη “Συμπολιτεία” κραδαίνοντας παράλληλα άρθρο μέλους της για τη χωροθέτηση του καταυλισμού υποδοχής προσφύγων σε ενημέρωση για το προσφυγικό.
Θα μου επιτραπεί θαρρώ, χωρίς να θέλω να αμφισβητήσω την αυθεντία του κου Δημάρχου, να δώσω την πραγματική διάσταση (τουλάχιστον όπως εγώ την κατανοώ) για τη θέση, την στάση και τη λειτουργία της ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑΣ.
1. Ξεκινώ από τη λειτουργία της ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑΣ. Ξέρουμε είναι δύσκολο έως αδιανόητο σε μερικούς, να καταλάβουν ότι μπορεί συλλογικότητες, όπως και αυτή μιας δημοτικής παράταξης, να λειτουργούν βάσει αρχών, όπως της δημοκρατίας, του πλουραλισμού, της πολυφωνίας. Όμως εμείς, έτσι λειτουργούμε. Στην ιδρυτική μας διακήρυξη δεν το κρύψαμε. Είχαμε πει τότε με έμφαση ότι: «Βασική αρχή μας είναι η δημοκρατική λειτουργία της δημοτικής παράταξης και του δημοτικού συμβουλίου. Η ενδυνάμωση των συμμετοχικών διαδικασιών, με λαϊκές συνελεύσεις και δημοψηφίσματα θα είναι μόνιμη και σταθερή επιδίωξη της παράταξης. Η Θέληση μας είναι ο ενεργός πολίτης να είναι ο διαμορφωτής των πολιτικών εξελίξεων».
Τα παραπάνω κάνουμε πράξη από τότε. Στη ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ, υπάρχουν πολλές σκέψεις και απόψεις, οι οποίες συζητιούνται στις τακτικές συνεδριάσεις της παράταξης και καταλήγουμε στην άποψη που θέλουν οι περισσότεροι, χωρίς να αμφισβητούμε το δικαίωμα στη δημοσιοποίηση διαφορετικών προσωπικών απόψεων. Αυτή η λειτουργία, γνωρίζουμε ότι πολύ απέχει από τις αποστειρωμένες και ανούσιες λειτουργίες, άλλων δημοτικών παρατάξεων, όπου η αυθεντία του «αρχηγού», η μονολιθικότητα της έκφρασης και η απειλή εξοστρακισμού υπερισχύει. Παρακαλούμε θερμά, μη μας μαλώνετε, γιατί εμείς θα το ξανακάνουμε. Έτσι έχουμε μάθει να λειτουργούμε. Με Δημοκρατία και διαφάνεια.
2. Στο μεγάλο ζήτημα τώρα που πρόεκυψε στη χώρα εξ αιτίας των πολέμων στην Μεσόγειο και ειδικότερα στη Συρία και το οποίο δημιούργησε στρατιές ξεριζωμένων προσφύγων. Επίσης στην ιδρυτική μας διακήρυξη, λέγαμε τότε και το υποστηρίζουμε με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα σημερα ότι: «Κεντρικό ζητούμενο για μας είναι η κοινωνική συνοχή. Βασικό στοιχείο για την επίτευξη του στόχου η κοινωνική αλληλεγγύη. Ο δήμος πρέπει να στέκεται δίπλα σε όσους έχουν ανάγκη. Λέμε όχι στους αποκλεισμούς λόγω φτώχειας, καταγωγής, γλώσσας κλπ. Δημιουργούμε δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης». Στη βάση λοιπόν αυτών των διακηρύξεων, αλλά και βασικών αρχών του ανθρωπισμού, σεβασμού των διεθνών κανόνων, συζητήσαμε για το προσφυγικό ζήτημα. Πολύ πριν το έγγραφο του υφυπουργού εσωτερικών κου Μπαλαφα, για την πρόταση εκ μέρους των δήμων χώρου για τη δημιουργία κέντρων φιλοξενίας, είχαμε πάρει σαν δημοτική παράταξη πρωτοβουλία και προτείναμε στο δημοτικό συμβούλιο, δράσεις για την ανακούφιση των προσφύγων, ενώ και ομάδες μελών της ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, βοηθούσαν με πολλούς τρόπους όλο αυτό το διάστημα .
Όταν προέκυψε θέμα για τη δημιουργία χώρου φιλοξενίας, δεν κρυφθήκαμε, ούτε θελήσαμε να δείξουμε τα φιλάνθρωπα αισθήματα μας βάσει αντιπαροχής. Η θέση μας ήταν σαφέστατη και δεν χωρά παρερμηνειών. Εκφράσαμε από την αρχή τη θέση ότι το Δημοτικό Συμβούλιο οφείλει να ορίσει χώρο του Δήμου μας για τη δημιουργία χώρου φιλοξενίας, από τους πολλούς που διαθέτει. Ζητήσαμε από την τεχνική υπηρεσία του Δήμου να προτείνει την βέλτιστη θέση, γιατί αυτή γνωρίζει πλήρως το ιδιοκτησιακό καθεστώς, το είδος και το μέγεθος έργων που απαιτούνται για να γίνει ένας χώρος προσβασιμος, τη δυνατότητα οδικού δικτύου κλπ.
Αυτή η θέση ήταν σαφέστατη. Ο κος Δήμαρχος αντί να τοποθετηθεί επι αυτής της πρότασης, πέταξε την μπάλα στην κερκίδα. Προσπάθησε να συμβιβάσει τις ακραίες φωνές που υπάρχουν στην παράταξη του με αυτές της λογικής. Έτσι πέταξε την πρόταση, φιλοξενία έναντι αντιπαροχής, στα ανοίκιαστα διαμερίσματα. Η πρόταση αυτή και βέβαια θα μπορούσε να περιλαμβάνεται στην θέση μας, όμως σε δεύτερη φάση, γιατί αυτή τη στιγμή υπάρχουν άλλες προτεραιότητες.
Στο θέμα της πρότασης από το Δήμο Θέρμης για την περιοχή στο Λειβαδίκι, εκφράσαμε την άποψη ότι ο κάθε Δήμος έχει λόγο για τη δική του περιοχή. Φυσικά και εκφράστηκαν απόψεις όπως του Πάνου Ζέρβα για την αναγκαιότητα προστασίας του υγροτόπου, που ήταν και ανησυχία πολλών ακόμη φίλων για αυτό και επιμένουμε στην αναγκαιότητα σχετικής μελέτης (και από ότι φαίνεται μέρος των ενστάσεων αυτών «έπιασαν» τόπο). Η θέση «Λέμε όχι στους αποκλεισμούς λόγω φτώχειας, καταγωγής, γλώσσας» απέχει πολύ, από τις σουρεαλιστικές συνεντεύξεις, μεταξύ άλλων των ρομά, που δηλώνουν ότι «όπως μας είπε ο δήμαρχος είμαστε τουριστικός δήμος» και έχει τεράστια απόσταση από το ρεαλισμό.
Η περιοχή αυτή που χρησιμοποιήθηκε για πρόχειρη χωματερή (από την προηγούμενη διοίκηση), που εγκαταλείφτηκε, που ζουν σε άθλιες συνθήκες ρομά, που ο δήμαρχος επικαλείται το πανεπιστήμιο, και κάποιοι τον τουρισμό, μόνο για δυο πράγματα θα μπορούσε να γίνει γνωστή . Για την εγκατάλειψη και την αθλιότητα .
3. Διαπίστωσαν κάποιοι διχασμό, στο ότι προτείναμε στο δημοτικό συμβούλιο χώρο, και ενώ είχαμε εκφρασμένη θέση την υπόδειξη χώρου από την τεχνική υπηρεσία. Πιστεύω ότι προσπαθούν να πιαστούν από τα μαλλιά τους, σαν τους υπό πνιγμό. Όταν αντιπαρατίθεσαι με κάποιον που λέει «Δεν έχουμε κατάλληλους χώρους», το να πεις ενδεικτικά, υπάρχει αυτός, εκείνος και ο άλλος χώρος, δεν είναι υπόδειξη, πολύ περισσότερο που η ενδεικτική εκείνη πρόταση, αφορούσε παιδιά, τα ασυνόδευτα και απροστάτευτα παιδιά του πολέμου. Είναι η προσπάθεια να τονίσεις ότι πρέπει να υπάρξει θέληση διαφορετική. Όμως θα μου επιτρέψετε να παρουσιάσω και μια προσωπική άποψη. Γιατί θα ήταν κακό, ο Δήμος μας μέσα σε μια ΣΟΒΑΡΗ επεξεργασία, που τόσο λείπει σε όλα τα επίπεδα, να είχε επεξεργαστεί μια πρόταση, όπου θα υπήρχε ριζική αναμόρφωση χώρων στην περιοχή του δήμου, με αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, με δημιουργία υποδομών, στη διαδικασία ένταξης μέρους των προσφύγων στην περιοχή. Χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας και αντίληψης. Επιτέλους, σε τελική ανάλυση, πέραν των ακροδεξιών στην Αυστρία και στην Ουγγαρία, υπάρχουν και οι φωνές της Αλληλεγγύης και του ανθρωπισμού, υπάρχει η πρόταση νόμου της Γερμανικής κυβέρνησης για την ενσωμάτωση των προσφύγων. Να μη ξεχνάμε, πίσω από κάθε κρίση μπορεί να κρύβεται μια ευκαιρία.
Όλοι ενωμένοι, ντόπιοι και πρόσφυγες, ημεδαποί και αλλοδαποί, νομίζω ότι μπορεί να συνυπάρξουμε, να νοιώσουμε τις ανάγκες, όσων έχουν ανάγκη, γιατί πρέπει να πούμε ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ, ΕΙΤΕ ΛΟΓΟ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, ΕΙΤΕ ΛΟΓΟ ΓΛΩΣΣΑΣ, ΕΙΤΕ ΛΟΓΟ ΧΡΩΜΑΤΟΣ, ΕΙΤΕ ΛΟΓΟ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ .
Υ.Γ. θα μπω στον πειρασμό να σχολιάσω το εξής. Όταν είσαι γιατρός από χώρα της Μεσόγειου και μένεις στην Ελλάδα, δεν πρωτοστατείς στις φωνές έξω οι ξένοι. Όταν είσαι σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ μειονότητα, να μη ξεχνάς ότι οι ναζί, ξεκίνησαν με τους κομμουνιστές και τους εβραίους, και συνέχισαν με τους ομοφυλόφιλους και τους αντιφρονούντες.
